Okanagan og Tagliatelle með önd

Snilldar vínhérað í B.C, Kanada.  Því miður hefur ekki fengist vín þaðan hér á Íslandi.  En þeir sem eru að þvælast í Kanada þá mæli ég með að líta eftir Okanagan vínum.

Það eru ansi mörg góð.  T.d Quails Gate, Dirty laundry, Mission Hill og Gray monk.

Osoyoos Larose, le gran vin frá 2006 er afbragð.

Einn besti veitingastaðurinn í Okanagan er veitingastaður Quails gate.  Fékk svo gott Carpaccio þar.  En veitingastaðurinn leggur áherslu á að elda úr local hráefni.  Og nóg er til að því þarna í Okanagan. 

Og hér er mynd af carpaccioinu. Oh nú langar mig í Carpaccio.

Eitt af því sem er á matseðlinum hjá þeim núna er Duck Tagliatelle og í því er

• Duck confit
• Smoked apples
• Braised fennel
• Fresh thyme
• cream

Hljómar ekkert smá vel...Er ekki með uppskrift en miðað við þessa innihaldslýsingu má google og svo imprúvæsera eitthvað hrikalega gott.

 

Svo sá ég þessa sem er mjög girnileg:

Tagliatelle og önd

• Önd
• Laukur
• Hvítlaukur
• Tómata paste
• Hveiti (ein msk eða svo)
• Kjúklingasoð (um 2 - 300 ml)
• Hálfur líter rauðvín
• Smá ferskt thyme
• Safi úr einni appelsínu og smá rifið appelsínuhýði
• Tagliatelle

Hitið ofn á 170°C

Steikið önd í smjöri í um 6 mín á skinninu, snúið við og steikið í um 4 mínótur.

Setjið öndina til hliðar, brúnið lauk og hvítlauk á sömu pönnu, bætið við tómat paste.  Bætið við einni msk af hveiti og hrærið saman. Því næst vín, kjúklingasoð, krydd, appelsínusafi og hýðið.  Hitið að suðu og látið malla.  Bætið nú öndinni aftur á pönnu og mallið í 2 klst.

Takið önd til hliðar, veiðið frá fitu af yfirborðinu.  Látið malla.  Snyrtið öndina, takið skinn og bein og skerið kjötið í munnbita eða svo og bætið því við soðið aftur.

Sjóðið pasta samkvæmt leiðbeiningum. 

Deilið pasta á diska, sósuna yfir og rífið parmasen yfir.

Berið fram með góðu salati.

 

Hrrrrikalega gott Carpaccio!

Salut, Sx

 

Mælieiningar í matargerð

Ég hef minnst á þetta nokkrum sinnum í þessu bloggi að mælieiningarnar skipta ekki svo miklu máli. a.m.k yfirleitt í þessum uppskriftum hér.  Ef það gerir svo þá hef ég þær með, annars er þetta bara slump, tilfinning og smekkur manna sem ræður.

Það er bara að láta vaða, og svo imprúvæsera með það sem til er hverju sinni í ísskápnum.

Þegar maður fer eftir uppskriftum þá skiptir sjaldnast máli hvort það eru ein eða tvær gulrætur, einn eða hálfur laukur, kúrbítur eða ekki. 

Verið óhrædd við að prófa ykkur áfram, og það sem ég geri ef ég er að henda einhverju saman án þess kannski að vita hvað ég er að gera þá google-a ég oft sambærilegar uppskriftir og tek það besta úr öllum, og þá fær maður oft hugmyndir af hráefni sem maður datt ekki í hug að nota sem endar á að fullkomna réttinn.

  Soffía  Gísladóttir © www.soffia.net